| spring-in-het-veld: | Zondag, februari 06, 2011 12:51 |
| tot het gesproken onze lippen verlaat, dat is een mooie zin, je kan het dan ook niet meer terugnemen, soms raakt men daardoor juist uitgesproken.. | |
| arie: | Zondag, februari 06, 2011 11:18 |
| zelfs de stilte is verankert in onbesproken klanken van het zijn X |
|
| windwhisper: | Zondag, februari 06, 2011 06:39 |
| ja waar ligt het evenwicht lieve groet Cobie |
|
| trucker klaas: | Zondag, februari 06, 2011 05:06 |
| zo komt een ver-woord toch dicht-bij ;) fraai ,klaas |
|
| DrieGeetjes: | Zondag, februari 06, 2011 03:26 |
| ''Ver-woord'' gevat in een goed verwoord gedicht. :) |
|
| esteban.: | Zondag, februari 06, 2011 01:41 |
| Mooi tot aan seconden, daarna effkes de pedalen kwijt... esteban |
|
| A. Maliangkay: | Zondag, februari 06, 2011 00:59 |
| Hm... Niet slecht, wel wat wrang, maar ach! | |
| ela: | Zondag, februari 06, 2011 00:17 |
| Als er al mensen verschillend aanvoelen, is het toch nog wachten tot ze spreken om te horen of ze redelijk zijn. ela |
|
| Auteur: Marina van Vledder | ||
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||