Waterrand
In het water van de Nieuwe Rijn kijken
de karkassen van fietsen tellen
Op het water kapen takjes en piepschuim
gedachten van de oeverkant
Ook hier is geen rust in blijven
een duif klapwiekt in de lucht
Zwermen spreeuwen in hun vlucht
voorspellen de toekomst van het land
de karkassen van fietsen tellen
Op het water kapen takjes en piepschuim
gedachten van de oeverkant
Ook hier is geen rust in blijven
een duif klapwiekt in de lucht
Zwermen spreeuwen in hun vlucht
voorspellen de toekomst van het land
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zondag, februari 06, 2011 16:24 |
| De warboel die de rivier overstroomt, zet zich voort in ''s lands regering. ela |
|
| spring-in-het-veld: | Zondag, februari 06, 2011 14:13 |
| het is altijd spannend om ergens over de brug te leunen, je ziet een verdronken fiets en denkt, was die van mij? meestal niet,het is doorgaans een studentenfiets, een gast zonder OV kaart leende hem gewoon even, want het stond toch niet op slot, en plons, vingerafdrukken verdwijnen zo ook.. blup blup blup ;) hoi Stanislaus, niet mij meteen blokkeren he? Ik vin je veel te lief hihi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||