Het lot van geboren zijn
Kent zijn klanken in het groot
Maar ook in het klein
In hoe jij was
En in hoe jij nu bent
Alweer wat meer een vent
Die zich elke dag weer
Wat meer kent

Gelopen vanuit het duister
Naar het licht
Wat voelde als plicht
Hield mijn ogen dicht
En leefde in een droomwereld
Werd geschaad en veroordeelt
Het geven is wat het hart
In tweeën deelt
Mijn hart werd met de tijd mild
Opgedraagt en verder getild

Nee…ik zie het niet meer
Haat en kwaad
Nee…ik wil het niet meer
Want pijn doet het me iedere keer weer
Kinderen schieten doolloos rond met een geweer
Of ze hebben geen eten en water meer

Het is het lot van het geboren zijn
Dat is wat het is mijn lieverd
Tijden veranderen toch?!
Ja…en snel zal het voor je staan
Dan sta ik tegen je aan

Je zult het voelen
Het gaat door alles heen
De liefde scheen
Door merg en been
Zo voelend was het nog nooit
Al het overbodige weg gegooid
Nee,… nog nooit
Zag ik zoveel stralen
Die tot jou dwaalden
Die kwaad goed maakten

Mijn goeroe zat hem in hem/haar die stil zit
Hij/zij die met sprankelende ogen zegt:
Het komt goed schat
Jij hebt een goed hart
Met z’n allen wachten wij op jou met smacht
Jij hebt de wereld in jouw macht

Je kunt het tekenen
In welke kleur je maar wilt
Zolang je hart maar deelt
Omdat het je verschilt
Die het beste ziet
In het verschiet

De morgen die nog moest komen
Die vol stonden van dromen
Het uitkomen
Is het lot van het bestaan
Het heeft het wonder met je gedaan

Laat ons alleen met vreugde naast elkaar staan
Zodat we beroerd en bewondert hand-in-hand gaan…