Tijd
De plek waar ze steeds staat.
ingenomen toe gedwongen.
Het is beter als ze gaat.
Spiegel gebroken, duizend scherven.
Hart versteend tranen ongezegd.
vanbinnen langzaam sterven.
fluisterend red mij uit de eenzaamheid.
Lege blik, stil onbewogen.
weggelopen uit de eeuwige strijd.
rusteloos tikt de klok een laatste keer.
zoveel tijd als het had gekregen.
Heeft het voor morgen niet meer.
ingenomen toe gedwongen.
Het is beter als ze gaat.
Spiegel gebroken, duizend scherven.
Hart versteend tranen ongezegd.
vanbinnen langzaam sterven.
fluisterend red mij uit de eenzaamheid.
Lege blik, stil onbewogen.
weggelopen uit de eeuwige strijd.
rusteloos tikt de klok een laatste keer.
zoveel tijd als het had gekregen.
Heeft het voor morgen niet meer.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||