Immer mooi.
Op late dagen zwervend
door verlaten velden
over vuile wegen.
Een lage zon
houdt lang vol
in haar noordnoordwestelijk hoekje.
Haar stralen raken
gouden kruinen
van trotse eiken.
Dan gaat langzaam het licht uit
boven de bruine akkers,
de grootse bossen,
de ronde struiken.
De natuur behoudt immer haar pracht.
door verlaten velden
over vuile wegen.
Een lage zon
houdt lang vol
in haar noordnoordwestelijk hoekje.
Haar stralen raken
gouden kruinen
van trotse eiken.
Dan gaat langzaam het licht uit
boven de bruine akkers,
de grootse bossen,
de ronde struiken.
De natuur behoudt immer haar pracht.
Reacties op dit gedicht
| free: | Vrijdag, mei 03, 2002 22:53 |
| mooi sfeergedicht..... graag gelezen liefs free |
|
| Sheena: | Vrijdag, mei 03, 2002 22:31 |
| mooi als je de schoonheid nog zien kunt, in kleine dingen ... dat maakt het leven de moeite waard .... Sheen |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, mei 03, 2002 19:27 |
| sfeervol gedicht :) | |
