~* geen illusies meer *~
moe van het leven,
niet wetend,
of ik meer krijg,
dan dat ik heb gegeven,
praat even tegen me,
lieve woordjes van een zachte stem,
een warme knuffel,
zoals ik hem ken,
Ik wacht,
toekijkend hoe mijn tranen overmacht nemen,
laat mijn leven niet verdrinken,
in illusies,
krijsend,
smekend op mijn knieen,
is dit de weg,
die ik moet kiezen?
Reacties op dit gedicht
| zussie: | Zaterdag, mei 04, 2002 13:10 |
| niemand weet welke weg we moeten kiezen, en meestal is degene die we kiezen ook pijnlijk, maar er zijn altijd mensen die van je houden om voor te leven, ik trek mij ook daaraan op ook al is het niet makkelijk, hou de moed er in meissie, take care, kus, xxxxxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||