Zee zijn

Wil ik mij
als de maan naar het leven
rennen, het heelal opschudden

Een klaproos, toeschouwer in de wind
pluisjes in ogen die het water
willen veranderen, de zon aanhoren

Sterren stelen in de nacht
bloemen in mijn hoofd
ze zwijgen en tellen mijn gedachten

Zoveel te kiezen
en de ruimte om te dromen
als niets anders wil ik zee zijn,

alleen maar zee zijn.

Geschreven door

Edwin van Rossen

Reacties op dit gedicht

Edwin van Rossen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

de zevende mucho:	Dinsdag, februari 15, 2011 19:22
ik wil ook zee zijn niet ziek:S

Hilly N:	Dinsdag, februari 08, 2011 21:59
Zo van de zee te dromen. Mooi gedicht. Groet, Hilly

DrieGeetjes:	Dinsdag, februari 08, 2011 11:02
Die Edwin. Altijd in beweging. :)

windwhisper:	Dinsdag, februari 08, 2011 05:56
wonderlijk hoe mooi dromen kunnen zijn lieve groet Cobie de zee elke druppel water is "leven"

Over dit gedicht

Auteur: Edwin van Rossen
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 08 februari 2011
Thema's: [Dromen]