Diepe haat
Ik ben zo ontzettend kwaad
Met heel mijn binneste voel ik die haat
Al mijn hele leven lang
Want iedere keer jaagt ze me weer op stang
Iedere keer verzint ze wel weer wat
Soms als ze nuchter is maar meestal is ze zat
Zit me voortdurend in de weg
En als ik dan eens lef heb en er iets van zeg
Wat ik weleens probeerde, in het begin
Trapt ze me gelijk de grond in
Ik maak me klein
Hoor de woorden, voel de pijn
Ik sluit me af voor alles van buiten
Tot ik op een dag zal besluiten
Dat ik niet meer verder kan
En dat is dan het einde van…
Reacties op dit gedicht
| irma: | Maandag, mei 06, 2002 14:02 |
| hey meissie, wat erg. kheb er bijna geen woorden voor. hou vol, kus irma | |
| carlijn: | Vrijdag, mei 03, 2002 21:15 |
| NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE.........ik meen het. Das geen oplossing. Kom dan maar bij mij, dan biedt ik mij aan als moeder! Sterkte, Liefs, Carlijn. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Spinnekop | 
|
|
| Gecontroleerd door: Susan | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||