Voorbij
Voorbij
Huppelend kwam je aangelopen
en ben je dicht tegen mij aangekropen
Maar opeens was je verdwenen
uren heb ik zitten wenen
Denkend aan die goede tijd
Och wat heb ik zo een spijt
Spijt dat ik het normaal vond
dat je daar op me wachte
maar nu zit je in een grote hond
die zo erg naar je smachte
Muren en bergen zou ik beklimmen
als ik je toch maar terug te vinden
dan zou ik eens naar je lopen
en was ik eens tegen je aangekropen
Maar nu is dit leven voor jou voorbij
en heeft moeke er in de hemel een diertje bij
Huppelend kwam je aangelopen
en ben je dicht tegen mij aangekropen
Maar opeens was je verdwenen
uren heb ik zitten wenen
Denkend aan die goede tijd
Och wat heb ik zo een spijt
Spijt dat ik het normaal vond
dat je daar op me wachte
maar nu zit je in een grote hond
die zo erg naar je smachte
Muren en bergen zou ik beklimmen
als ik je toch maar terug te vinden
dan zou ik eens naar je lopen
en was ik eens tegen je aangekropen
Maar nu is dit leven voor jou voorbij
en heeft moeke er in de hemel een diertje bij
Reacties op dit gedicht
| darkmind: | Zaterdag, mei 04, 2002 00:02 |
| heel mooi gedicht helaas zijn er maar weinig mensen die beseffen hoeveel verdriet het doet een huisdier te verliezen sterkte tot slot geef ik je nog even het mooiste (vind ik persoonlijk) dierendicht mee De Mus Er lag in het gras een zieke mus maar nergens was een dokter dus blies bij een boom met rijpend fruit de mus haar laatste adem uit diertjes die in ‘t vrije leven boven op of ondergronds die staan nergens ingeschreven bij geen enkel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: snuf | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||