nieuw begin
Wandelend
In gedachte verzonken
trek mijn sporen in het zand.
turend naar de verte, de horizon
genietend van de stilte op mij heen.
Ondanks de eenzaamheid hier,
voel ik mij toch niet zo alleen...
voel me gelukkig van binnen
voel de vredige rust
de pijn die ik moest overwinnen,
ebt langzaam weg hier aan de kust.
kan verder, verder met mijn leven.
wandel mijn toekomst tegemoet.
loop door, zonder om te kijken...
Mijn verleden...het ga je goed.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||