Mijn donkere dagen
Mijn donkere dagen,
weer dezelfde vragen.
Waar ik het antwoord niet op weet
en maar hoop dat ik de vraag snel vergeet.
Ik voel me weer raar,
suf, dik en gaar.
Ik wil bewegen,
maar alles houd me tegen.
Toch maar terug naar bed?
niemand die daar op me let.
Een stuk lopen of fietsen,
een half uur later, zit ik nóg te nietsen.
Het is geen voldaan gevoel,
waar kan ik heen? ik weet geen doel.
Wat haat ik dit,
nergens heen kunnen, en haat dit gezit.
Dan maar terug in bed,
ik ben toch niet toonbaar, zonder make-up en me haar is vet.
Vanavond zien we wel, hoe het slapen gaat,
voor nu is het beter, dat ik de wakkere wereld verlaat.