De laatste kus
Terwijl ik mijn lippen op de jouwe druk
Doet het van binnen zeer
En ik kan alleen maar denken
Misschien is dit wel de laatste keer
Als ik mijn ogen open
Kijk je me lachend aan
Ik moet mijn tranen bedwingen
Wil me nu niet laten gaan
Je hebt echt geen idee
Nog zo onnozel en naïef
Maar op dit moment van afscheid
Neem ik dat even voor lief
Daar staan we dan met z’n tweeën
Te wachten op jou trein
En ik kan alleen maar denken
Hoe het anders had moeten zijn
Doet het van binnen zeer
En ik kan alleen maar denken
Misschien is dit wel de laatste keer
Als ik mijn ogen open
Kijk je me lachend aan
Ik moet mijn tranen bedwingen
Wil me nu niet laten gaan
Je hebt echt geen idee
Nog zo onnozel en naïef
Maar op dit moment van afscheid
Neem ik dat even voor lief
Daar staan we dan met z’n tweeën
Te wachten op jou trein
En ik kan alleen maar denken
Hoe het anders had moeten zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: MeisjeN | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||