ontwaken
wanneer zoals een twijg
donker tegen horizon
zij nacht ontgroeit
windgedragen golven
haar rusteloos bewegen
diep in inham van armen
gezicht, half schaduwlicht
als vage schildering
slaperig zich ontbloot
en ’t eerste stadsrumoer
van dag nog steeds in rust
slaapstille adem beroert
ontwaak ik.
sunset 22-02-2011
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Dinsdag, februari 22, 2011 12:35 |
| Een heel mooi ontwaken Sunset, heel mooi beschreven! Liefs, Will |
|
| windwhisper: | Dinsdag, februari 22, 2011 09:40 |
| puur poetisch ontwaken goede morgen Sunset Ingo lieve groet Cobie |
|
| youkie: | Dinsdag, februari 22, 2011 08:21 |
| goede morgen prachtig ontwaken fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||