de jas..
Telkens en telkens weer
klaart de lucht
stralen je ogen
telkens en telkens weer
volgt de dip
het leven past je niet
de jas zit los
zelfs de zakken
leeg en ongevuld
kom,
pak mijn hand
kom, samen naar het licht
dat deel wat ‘leven’ heet
verzet je niet
en leef
Reacties op dit gedicht
| Odypody: | Dinsdag, februari 22, 2011 21:46 |
| bedek het met de mantel der liefde? de eenzaamheid, de onrust, de.. een warme jas beschermt, maar warmte moet toch vanbinnen uit komen.. Graag gelezen Arie. groet,Ody |
|
| karinvangelder: | Dinsdag, februari 22, 2011 18:07 |
| die hand Arie is altijd zo onmisbaar ! mooi dit liefs x x Karin |
|
| switi lobi: | Dinsdag, februari 22, 2011 16:19 |
| Warmwelkome troost.. lief! Liefs, switi lobi |
|
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, februari 22, 2011 13:59 |
| Wat mooi!!! Liefs van mij, Jannie |
|
| arie: | Dinsdag, februari 22, 2011 13:55 |
| zelfs meer dan dat suus ;) | |
| - Suus -: | Dinsdag, februari 22, 2011 13:48 |
| de eerste 3 strofen doen me wel wat. | |
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||