Ik vang jouw blik zonder ogen
en jouw lach, die maar slechts een lach is
breekt moeizaam door jouw gelaat
Scherven vallen geluidloos op hun plaats
en weerkaatsen het licht
dat jouw ware gezicht verraad
Zonder dat jij het merkt
dans ik tegen het slaan van de wind
die langzaam door de leegte gaat
september: | Donderdag, oktober 20, 2016 12:56 |
Heel mooi geschreven. Mooi dit gedicht nog te lezen. Liefs | |
Auteur: noOoh | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2011 | ||
Thema's: |