weer beefde de aarde
weer voltrok zich
een enorme ramp
de aarde schudde en beefde
in Nieuwzeeland
huizen, kerken en grote gebouwen
storten in
mensen bedolven onder puin
en brokstukken
veel doden en gewonden
veel paniek
het verliezen
van huis en haard
je ziet het
je kijkt er naar
in je woonkamer
op je televisiebeeld
verbijsterd
dat wel
maar je kunt niets doen
je zit met lege handen
je ziet de radeloosheid
het verdriet
het ongeloof
je ziet een ramp
die voltrokken is
ik kan alleen maar denken
al zijn we nog tot zoveel in staat
al zijn we nog zo kundig
de elementen van moeder natuur
die kunnen we niet bedwingen
ik voel een diep medeleven
met die mensen daar
hoop dat ze
voor zover het gaat lukken
op een dag
hun leven
weer kunnen
hervatten
al zal het anders zijn
omdat
er heel veel werd verloren
en dan doel ik niet
op aards bezit
maar op de mensen
die er niet meer zijn
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Woensdag, februari 23, 2011 23:00 |
| En heel toevallig hebben we deze week nog een programma gekeken over het zuidelijk eiland, de bergen dat die nog steeds groeien, omdat twee tectonische platen er botsen en de gletschers en prachtige natuur. Stom he? Liefs, Artifex. |
|
| Peter van Tiel: | Woensdag, februari 23, 2011 17:42 |
| De natuur is veel machtiger dan wij. Natuurrampen, ze waren er steeds, zijn er nu nog en zullen er ook in de toekomst zijn, helaas. Fijne avond gewenst en bedankt voor je mailtje. Liefs, Peter. |
|
| roosjerood: | Woensdag, februari 23, 2011 09:54 |
| het is droef dat mensen door die natuurrampen alles kwijt raken , we moeten echt meer uitkijken om dit te voorkomen | |
| zomerkind: | Woensdag, februari 23, 2011 09:30 |
| ja daar kan je niets aan doen aan natuurrampen:) liefs eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||