’t wordt reeds lichter
‘t donker kauwt op elzentwijgen
kruinen blijven mat in schemer
smelten buigzaam tot contouren
deinen langzaam uit hun sporen
zenden speelse stille wijsjes
willen heser ritselend ruisen
steiler rijzen silhouetten
horizont en huizenrijen
dringen dagwaarts alle wezens
‘t grenzenloze draagt al telkens
’t zwarte, ‘t wordt reeds lichter
en het licht dat heeft gewicht.
sunset 23-02-2011
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||