Ziekelijk
Ziekelijk
Niet ongelukkig
Hooguit ontevreden
Gelukkig zijn dat ligt me niet
Dat is een struikelblok gebleven
De ware reden
Waarom ik mijn huis zo vaak verliet
Niet ongelukkig
Doch verre van tevreden
Zwervend op een middenweg
Vol open eindes
En onvervulde dromen
Mijn eigen wrede vorm van pech
Altijd verder gekeken
Altijd weer dat dwalen
Altijd peper in de kont
Steeds weer wensen
Meer willen halen
Teveel, te ver, te ongezond
Nooit eens tijd om te genieten
Uit te rusten
Gelukkig zijn
Tevreden stil te staan
In plaats daarvan
Het blijven zoeken
Naar dat ultieme
Dat steeds maar dwingt
Om door te gaan
Reacties op dit gedicht
| Engeltjuh: | Zaterdag, november 05, 2011 15:39 |
| Typisch gegeven he, dat men geluk altijd in de situatie zoekt, terwijl dat het soort geluk is dat blijft vervliegen. Anyways, nogmaals, ik lees je graag. |
|
| huismucho: | Vrijdag, februari 25, 2011 12:13 |
| altijd om het hoekje kijken:P ach, met een zakdoek op zak loopt het nog wel goed af:) |
|
| youkie: | Vrijdag, februari 25, 2011 09:08 |
| goede morgen soms moet men eens een zijweg nemen om het ultieme geluk tegen te komen fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||