Onwerkelijk.
Ik vond je in pijn, waar jij het tegenlicht bleek
van al mijn verwachtingen die al dan niet reƫel
werelden leken te veroveren. Alle banden
verbraken die ooit zinnig leken, ik koester echter
alle momenten die niet eens samen zijn.
Je brak het glas en regende naar binnen
waar dweilen met de kraan open, onzinnig blijkt
besloot ik te verdrinken. Je overspoelde me
bleek meer en minder dan ik had kunnen wensen.
Als is het omdat een leeg gehuild hoofd, beter denkt.
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 26 februari 2011 | ||
Thema's: |