een verdrietig rijmpje
Ik sluit mijn ogen,
en voor even ben ik stil.
Onbewogen,
en niet eens met moedwil.
Wanneer het gisteren leek,
nog zo onbezorgd en klein.
Wanneer ik naar haar keek,
en besef dat het nooit meer hetzelfde zal zijn.
Ik maak een verdrietig rijmpje,
en voel mij erg alleen.
Alleen met een geheimpje.
Kijk alsjeblieft erdoorheen.
Ik sluit mijn ogen,
en hoop dat iemand mij ziet.
Elke traan overwogen.
Nee, huilen kan ik niet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: just-make-me-smile | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||