Nog is er licht
nog is er licht
terwijl de zon
nog straalt
kruipen schaduwen
langzaam uit hoeken
verkort
een lichte nevel
het zicht
op de horizon
gaan staren
en doelloosheid
de dag vullen na
nachten vergetelheid
gebogen vingers
plukken aan het kleed
in bezig zijn dat gisteren
en morgen niet meer weet
nog is er licht
de hand zwaait goedendag
maar op herkenning
wordt niet meer gewacht
wil melker
03/03/2011
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Maandag, maart 14, 2011 22:50 |
| Wil, mooi gedicht. Op herkenning wordt niet meer gewacht. Dat raakt me. Wat heeft men aan erkenning als leven zich alom meer en meer verhardt? | |
| Elinora: | Donderdag, maart 03, 2011 19:48 |
| Ja Wil..herkenning! ..Ik zie mn vader nog de straat uitfietsen en hij zich omdraaiede ..we zwaaiden naar elkaar, en wisten beiden dat dit de laatste keer zou zijn..3 weken later is hij gestorven! Dit gedicht ontroert me en raakt me diep! Fijne avond nog! Liefs Lin |
|
| Dasje (lucky): | Donderdag, maart 03, 2011 18:26 |
| Dit is zo treffend weergegeven... Een beeld van hoe het ons straks kan vergaan... Schitterend! Liefs, Dasje ;o) |
|
| ela: | Donderdag, maart 03, 2011 17:54 |
| Ik denk dat de laatste dagen, uren, de herkenning van de bezoekers niet belangrijk is, gezien het feit dat na de dood altijd een tevreden glimlach waart. ela |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, maart 03, 2011 11:26 |
| Wat een herkenning Wil, dit raakt me zo diep dat ik nog huiver bij de gedachte hoe ik destijds het verpleeghuis verliet als hij voor het raam stond te zwaaien met een witte zakdoek... Zonnige dag wens ik je Anneke |
|
| lieve lentemucho: | Donderdag, maart 03, 2011 10:18 |
| ach, ik zwaai ook maar wat in het wilde weg:P voel je je de koning te rijk |
|
| youkie: | Donderdag, maart 03, 2011 07:24 |
| goede morgen dit doet ons nadenken en hopelijk worden er lessen uit getrokken fijne dag |
|
| trucker klaas: | Donderdag, maart 03, 2011 06:21 |
| verloren in de sleuren het is te betreuren :( goedemorgen ,klaas |
|
| windwhisper: | Donderdag, maart 03, 2011 06:13 |
| het voelt als "in de steek gelaten" vaak is het zo, dat mensen die langer ernstig ziek zijn,iedereen verliezen,vrienden kennissen,soms ook naaste familie blijft weg, er komen smoezen, uitvluchten en ik denk aan de sire campagne "ik ben er nog" toevallig sprak ik er gisteren met mijn dochter over een mooi schrijven dat tot nadenken stemt lieve groet Cobie goede morgen Wil het blijft fris buiten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||