Ik loop door donkere straten.
Bij de vroege morgendauw.
Voel me vies voel me verlaten,
Ik wil hier weg en Gauw.
Mijn haren voor mijn ogen.
Misbruikt en bezeerd,
Voel me vies,bedrogen.
Voel me totaal verkeerd.
Ik streel met mijn handen.
De natte haren uit mijn gezicht.
Kapot van de leegte denkend dat het aan mij licht.
Het donker maakt me bang.
Ik zoek naar een plek om te schuilen.
Duikend in elkaar.
Ergens uit willen huilen.
Hij had me niet moeten gebruiken,
Dan was er niks aan de hand.
Dan was ik gewoon het vrolijke meisje.
Liefdevol en Charmant.
De wereld trekt me aan,
Maar ik zie de reden van het leven niet.
Ik voel me vies verkracht.
Verzonken in verdriet
Ik kom hier vast wel bovenop,
Alles komt wel goed.
Ik weet het word een moeilijke tijd,
maar Je kunt het, je kunt het meid!