verkracht
Opengereten
en opgevreten
Zo voel ik mij vanbinnen
In die ene nacht
Nam je alles van me af
terwijl ik voordien dacht
dat je van me hield
Neergeslagen
en vernedert
In een ondenkbare kilte
In zo'n korte tijd
Beroofde je men waardigheid
en je hebt geen spijt
terwijl ik dat wel verwacht
Onbegrepen
en verlaten
en telkens ik erover denk
breekt men geheugen af
want jij deed me immens veel pijn
terwijl ik zo veel om je gaf
en opgevreten
Zo voel ik mij vanbinnen
In die ene nacht
Nam je alles van me af
terwijl ik voordien dacht
dat je van me hield
Neergeslagen
en vernedert
In een ondenkbare kilte
In zo'n korte tijd
Beroofde je men waardigheid
en je hebt geen spijt
terwijl ik dat wel verwacht
Onbegrepen
en verlaten
en telkens ik erover denk
breekt men geheugen af
want jij deed me immens veel pijn
terwijl ik zo veel om je gaf
Reacties op dit gedicht
| kochansky: | Zaterdag, mei 04, 2002 14:45 |
| Ik word er stil van. Dat iemand zoiets kan doen, dat vraag ik me dagelijks af. Sterkte. Ik hoop dat je iemand vind die net zoveel om jou geeft als jij om hem, want deze persoon was jouw liefde dus echt niet waard. Ik vind het een prachtig gedicht! | |
| Daelemans Joris: | Zaterdag, mei 04, 2002 14:16 |
| dorie, laat me zeggen dat niet alle mannen(jongens) zo zijn, het is prachtig geschreven... | |
Over dit gedicht
| Auteur: hannah | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||