Lave-levenloos



ik ben meer dronken dan de dood zelf had kunnen zijn
en al mijn laatste restjes tijd zit ik drinkend uit te sluiten
voor ’t genot dat zotzuipen druipend brengt , want
er is geen spijt te halen in een ontleverd lichaam en
ik schaam me niet eens dat ‘t zijn grenzen niet meer kent

het énige wat echt niet went zijn die klote kindersloten
‘k sla flessen stuk en de scherven werken lustvergrotend
voor verslaafden zoals ik, want soms brengen ze wél geluk
al had ik dan nog altijd liever gewoon de drank gehad

maar ergens zit er altijd nog een laagje in het vat en ik,
ik ga door door dood en hoop mijn roes dan in te slapen
want soms ben ik dit leven simpelweg zat

Deelnemer 4







Hell yeah!



Hij zingt een klein duet en het refrein
is kort en enkelstemmig vals, het glijdt
als whisky door zijn strot. Van tijd tot tijd
haalt hij eens uit; dan grijnst hij vol venijn
en raspt en kwijlt en rochelt alles uit.
Want als hij naar de slotzin overgaat,
en mateloos op beide benen slaat,
dan krijst hij steevast “Hell yeah!” als besluit.

Maar niet vandaag, al klinkt voor hem de hel.
Vandaag vindt hij geen adem voor zijn lied,
hij sterft terwijl de duivel hem bespiedt;
zo eindigt dit verhit vocalenspel.
Hij vloekt en knijpt de eeuwig lege lucht
zijn longen uit, en schreeuwt zijn laatste zucht


Deelnemer 7







Dank je wel Erwin voor het deelnemen (6)