Aan het eind van de dag
Aan het eind van de dag,
Als ik mijn ogen sluit,
Is er steeds dat ene gevoel,
Waar ik weer op stuit.
Gevoelens van angst,
Van onmacht,
Van pijn,
Gevoelens alsof ik niet op deze aarde mag zijn.
Gevoel niet te mogen zijn wie ik ben,
Gevoel niet trots te mogen zijn op de persoon die ik ken.
En aan het eind van de dag,
Leg ik mijn hoofd op mijn kussen,
En denk met een lach,
Ik ga er even van tussen.
Als ik mijn ogen sluit,
Is er steeds dat ene gevoel,
Waar ik weer op stuit.
Gevoelens van angst,
Van onmacht,
Van pijn,
Gevoelens alsof ik niet op deze aarde mag zijn.
Gevoel niet te mogen zijn wie ik ben,
Gevoel niet trots te mogen zijn op de persoon die ik ken.
En aan het eind van de dag,
Leg ik mijn hoofd op mijn kussen,
En denk met een lach,
Ik ga er even van tussen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||