Het.
Het klonk al veel langer door,
dat bijna niet te stoppen idee
van gedachte gangen met deuren
die gesluierd geopend en gesloten
dagen van nachten scheidden.
En het constante kloppen, het tiktak
als requiem van naderend sterven
dat op zich wachten laat, maar
vooruit is de weg, de paden
van verlangen naar verlangend
neer te storten in jouw armen.
Hoe dan ook, dit is niet te benoemen
want 't wil geen naam, mag niet
in een hokje vastgezet. Geen liefde
maar dat het wordt wat het is,
dat klonk al veel langer door.
dat op zich wachten laat, maar
vooruit is de weg, de paden
van verlangen naar verlangend
neer te storten in jouw armen.
Hoe dan ook, dit is niet te benoemen
want 't wil geen naam, mag niet
in een hokje vastgezet. Geen liefde
maar dat het wordt wat het is,
dat klonk al veel langer door.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, juli 05, 2015 15:29 |
| Geweldig gedicht. Er klinkt zoveel in door. En in het schrijven zelf al alleen. | |
| mucho: | Vrijdag, maart 11, 2011 00:04 |
| het is wat het is en wat het wordt dat zal het nooit meer zijn geweest |
|
| Fairouz: | Donderdag, maart 10, 2011 10:55 |
| en tussen de regels ook fijne dag, Fairouz |
|
| nana: | Donderdag, maart 10, 2011 10:34 |
| Hier staat veel | |
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||