Ongezien
Geen oog zag ooit het waar gelaat
van hem die door de wereld gaat
hij rukt aan vogels in hun vlucht
en zweept het lover door de lucht
een zwerver stoot hij in de rug
getijden jaagt hij heen en terug
geen sterveling die hem belacht
wanneer hij huilt rond middernacht
welk pad je kiest, mijn lieve kind,
zolang je leeft, vrees jij de wind.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, februari 08, 2015 19:09 |
| Zo mooi Liefs |
|
| Haiku-man: | Donderdag, maart 10, 2011 20:15 |
| Suus, bedankt voor het lezen en reageren! | |
| - Suus -: | Donderdag, maart 10, 2011 19:51 |
| Ja, dit jasje staat je erg goed. | |
| Haiku-man: | Donderdag, maart 10, 2011 19:48 |
| Dankjewel, Switi; heel leuk om te horen! En Spring, bedankt voor je mooie reactie; voor mij - maar da''s persoonlijk, net als jouw voorkeur - kan een goede haiku net zo''n zeggingskracht hebben als een langer werk. Groet! | |
| spring-in-het-veld: | Donderdag, maart 10, 2011 19:46 |
| kijk, dit bedoel ik nou, zo lees ik je 1000X liever, en wat de haiku inhoudt,je zet het hier ook neer, de strekking, maar dit leest zo aangenaam en oprecht, knap werk haikuman! groetje, spring |
|
| switi lobi: | Donderdag, maart 10, 2011 18:05 |
| Ik vind dit helemaal geweldig.. goed in rijm gezet! Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Haiku-man | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||