De aarde slaat terug
De oogleden nog dichter
dan voorheen om de dodelijke
spraakwaterval te ontwijken, heel de
wereld is kozak en het paard sterft
in het weke ijzererts
een opgeworpen barricade herbergt
slechts nog stedelijke lijken die
in ’t laatste moment nog zwaaiden
met de rode stip en banzai schreeuwden
tegen de opperste vijand – het wassende water
wat is leven wanneer het zich afzet
tegen de dodelijkste tiran die zich uit
tegen moord en plundering in de onderste
lagen van haar ziel
dan voorheen om de dodelijke
spraakwaterval te ontwijken, heel de
wereld is kozak en het paard sterft
in het weke ijzererts
een opgeworpen barricade herbergt
slechts nog stedelijke lijken die
in ’t laatste moment nog zwaaiden
met de rode stip en banzai schreeuwden
tegen de opperste vijand – het wassende water
wat is leven wanneer het zich afzet
tegen de dodelijkste tiran die zich uit
tegen moord en plundering in de onderste
lagen van haar ziel
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Zaterdag, maart 12, 2011 11:24 |
| prachtig verwoord Elze.. wat een waarheid schuilt hier in jouw woorden ! lieve groet x Karin |
|
| windwhisper: | Zaterdag, maart 12, 2011 10:58 |
| ja Elze wat zijn we klein en nietig in vergelijk met het natuur geweld lieve groet Cobie vreselijk allemaal |
|
| westland: | Zaterdag, maart 12, 2011 10:55 |
| Heel mooi geschreven Elze.Ja de aarde en het water zijn niet te temmen. Groetjes Jany en Bertus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||