Lieve Lars..
Je woorden hebben iets diep in mijn geraakt,
woorden die mijn gedachten heeft laten denken,
en iets in mijn hart hebben los gemaakt..
Mijn hart kent sinds net een nieuw soort gevoel,
een gevoel van veiligheid en warmte willen geven,
het gevoel van vriendschap is wat ik hier mee bedoel..
Het gevoel van een échte vriend te willen zijn,
een vriend die samen met je lacht en plezier maakt,
die naar je luistert naar al je verdriet en je pijn..
Een vriend die er altijd voor je is, dag en nacht,
waar je van weet dat je er altijd terecht zal kunnen,
een vriend die met open armen op je wacht..
De vriend die tijd voor je maakt, al is het nog zo druk,
en je mee neemt, op weg naar een nieuwe reis,
het verleden laten rusten op de weg naar het geluk..
Laat me toe in je hart, je zal er geen spijt van krijgen,
je bent me veel meer waar dan wat je nu nog denkt,
vertouwen moet groeien, daarin zal ik me bewijzen..
Bij mij kun je je zelf zijn, mag je je gevoelens uiten,
samen kunnen we er voor zorgen dat alles beter is,
zodat ook voor jou de vogels weer zullen fluiten.
Lieve Lars, je hebt een plek in mijn hart gekregen,
altijd heb ik meer om je gegeven dan ik liet merken,
en heb ik het maanden lang voor je verzwegen..