Verdrietig
vandaag lukt het me niet zo
om vrolijk te zijn
het nieuws
de tweeduizend gevonden dode mensen
dat doet doodgewoon pijn
er is zo'n inmens grote
niet te overziene ramp
je zult maar als enige overlevende
van zo'n stad of dorp zijn
en niemend
maar dan ook niemand
meer hebben
alleen je eigen vege lijf
en dobberen
in
een grote zee
tot je gered gaat worden
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Dinsdag, maart 15, 2011 08:24 |
| en ja wat artifex zegt, gelukkig gebeuren er toch nog enkele wondertjes die het leed dan toch een druppeltje verzachten groetjes | |
| Yellow: | Dinsdag, maart 15, 2011 08:23 |
| ja, het raakt Cobie zo''n dingen, het is niet te veranderen maar ik zal er nooit geen grapjes over maken zoals er nu al volop losbarsten, neen ik leef in stilte mee met die mensen... prettige dag Cobie | |
| Appelmoes: | Dinsdag, maart 15, 2011 01:05 |
| Mooi gezegt | |
| xavion: | Maandag, maart 14, 2011 22:13 |
| Laat sommige druppels van verdriet de dorst maar lessen laat natuur erdoor floreren Pluk in ''t leven wel de zoetste bessen Blijf het mooie adoreren! ;) |
|
| Artifex: | Maandag, maart 14, 2011 20:47 |
| Een verschrikkelijke ramp en mensen hebben ontzettend veel verdriet al tonen ze dat niet. Maar ik zie ook de kracht van het volk, de saamhorigheid en vastberadenheid dat men samen doorgaat. En ook wonderen, een man van in de 60 die kilometers buiten de kust op zijn dak ronddobbert en gered wordt... Dikke kus... Artifex. |
|
| karinvangelder: | Maandag, maart 14, 2011 19:43 |
| hartverscheuren Cobie het is bijna niet aan te zien .laten we helpen waar wij kunnen al is dat niet veel . liefs x Karin | |
| mucho*s statiegeld: | Maandag, maart 14, 2011 19:02 |
| het is mooi om te zien dan mensen met man en macht proberen te helpen, windwhisper en we weer eens stilstaan met waar me we mee bezig zijn op welk vlak dan ook:( |
|
| nana: | Maandag, maart 14, 2011 18:59 |
| ja, het raakt enorm, toch denk ik dat we wel iets kunnen doen, we kunnen met onze intentie in liefde en medeleven aan de overlevenden denken. Dat soort intenties dienen denk ik de hele planeet/mensheid. Steek een kaarsje aan vanavond en whisper het met de wind ;) liefs | |
| ela: | Maandag, maart 14, 2011 18:03 |
| De natuur houd met niets of niemand rekening, wij moeten ondergaan wat hij dikteerd. En het leed dat er bij hoort is voor hen die toevallig ter plaatse zijn, vandaag zij, morgen wij. Dit is de loop van het leven. ela |
|
| verhavert: | Maandag, maart 14, 2011 17:52 |
| is hartverschurend knuffelke |
|
| Oorlam: | Maandag, maart 14, 2011 17:08 |
| aai dan maar! | |
| _Lieverdje_: | Maandag, maart 14, 2011 14:59 |
| afschuwelijk zoiets ik mag er niet aan denken dat mijn familie ziets naars kan overkiomen fijne dag liefs |
|
| roosjerood: | Maandag, maart 14, 2011 14:47 |
| het is best triest wat daar gebeurt ,zoveel mensen die alles verloren hebben ,ik heb het er ook moeilijk mee | |
| Anneke Bakker: | Maandag, maart 14, 2011 14:41 |
| Die lugubere beelden raken ons allen heel diep Cobie, maar laat je goede humeur er niet door verstoren we kunnen er toch niets aan doen. Geniet van een zonnige middag. Lieve knuffert. Anneke |
|
| spring-in-het-veld: | Maandag, maart 14, 2011 14:16 |
| wipsie, je moet nu net doen alsof je met die correspondentie met gedetineerden bezig bent, het is gebeurd, je kan er niets aan veranderen, en jij bent schrijver, schrijf maar stukjes, mooie, lelijke, ironische, gewoon stukjes.. opdat men het nooit vergeet.. dit is er een van, maar neem het niet mee in je dromen, niemand kon hier iets aan doen.. liefs, sihv |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||