Omdat ik tussen regels vol cliché gebrabbel
slechts woorden mis als ik hou van jou
blijf je voor altijd trouw - en daarbij
enkel passen wil meten tot de voordeur
alles erbinnen is te ver weg om mee te nemen
in een wereld die gedachteloos te noemen is
ik zou je woorden willen draaien, tollen in het rond
tot ze vierkant alle kanten van het zijn belichten
wanneer we beide de weg kwijt zijn, maar toch
zoals alle keren ervoor niet verdwalen
want alle passen die uit de maat vielen
bleken met zevenmijlslaarzen gezet
nu ben jij naast mij wel een reus
maar in dit universum schelen we lichtjaren
terwijl we naast elkaar zitten, het bankje
dat bankje in het park, waar de zon schijnt
bleek een geslaagde plek om de dag te eindigen
omdat het weinige goede, uit jouw mond kwam.
wijnand.: | Dinsdag, maart 15, 2011 21:38 |
zegt veel dit gedicht .Mooi | |
Oorlam: | Dinsdag, maart 15, 2011 14:02 |
deze is vrijer ja qua vorm, prettig! de vorm kan me niet vrij genoeg zijn | |
arie: | Dinsdag, maart 15, 2011 10:53 |
Dit doet me denken aan iemand die jou regelmatig ''bezoekt''.. Mooi deze diepgang Mar X |
|
Amon: | Dinsdag, maart 15, 2011 09:12 |
Hupsakee, deze staat als een huis! | |
trucker klaas: | Dinsdag, maart 15, 2011 07:56 |
afstand tussen mensen is niet in meters :( maar in oprechtheid .... fraai schrijven ,klaas |
|
ela: | Dinsdag, maart 15, 2011 00:19 |
Te weinig wordt er gezegd" ik hou van jou" en te veel wordt het geschreven zonder de bijzondere toon die het moet hebben. ela |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 15 maart 2011 | ||
Thema's: |