Vlieger.
Je waaide met de wind mee..
steeds verder en verder..
Elke keer kon ik je net niet vastpakken..
het was zo frustrerend..
Ik wilde dat je bleef..
bleef in mijn leven..
Maar jij wilde zo ver als je maar kon gaan..
tot ik een stipje was en uit zicht verdween..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||