Men zegt dat je geen hoogte kunt krijgen van vrouwen,
Maar eerlijk waar, ik begrijp niet waarom jij mij dit hebt aangedaan,
Ik kan de woorden niet vinden, die het precies uit kunnen leggen,
Eerlijk gezegd, denk ik niet eens dat ze bestaan,

Mannen, daar krijg je geen hoogte van,
Ookal zeg men dat vrouwen moeilijker zijn,
Geloof me als ik zeg:
Wat er geciteerd word door mannen is alleen maar schijn,

Nu ben ik diegene, die duidelijk moest zijn,
Dus legde ik mijn boek vol zinnen open voor jou,
Ik vertelde mijn verhaal en daarbij wat ik voelde,
Van alle leuke dingen maar ook de momenten alleen, in de kou,

Ik vertelde je wat ik voor je voelde,
En werd afgestraft met een pijnlijk antwoord,
Elke zin kwam er zo hard in,
Alle woorden die mijn hart doorboorden.

Het was ook niet nieuw voor mij,
de manier waarop het is gegaan,
Je zei dat ik veel beter verdiende,
Hoe kan je dan diezelfde fout begaan?

Ik word knettergek van mensen,
Die een belofte doen of iets zeggen,
Het niet nakomen,
En hun reden daarvoor niet uit kunnen leggen,

Soms verdoem ik mijn geheugen,
die alle details kan onthouden,
Zo kan ik toch ook nooit verder gaan,
alsof mij geheugen mij daarvan wilt weerhouden,

Want ik wil wel vergeven en vergeten,
Dat is mijn doel, daar wil ik voor gaan,
Maar wat ik al eerder in dit gedicht citeerde over de man:
Ook van hen, krijg je geen hoogte van,