ik leef op water en droog brood als het moet
pas voor stapelgek mag ik worden versleten
als ik een afkeer krijg van het natuurlijk erfgoed
Op mijn zwerftochten lang akkers en weiden
waar onder een zomerzon gewassen welig tieren
de winter met zijn oostenwind ijzig kan snijden
kom ik samen met een verscheidenheid aan dieren
Langs oneindige bossen en rulle paden zand
ontkiemen zaden tot een geurig bloemenboeket
pittoreske luchten passeren aan het land
dit is waar ik mijn handtekening onder zet
De buitenwereld zal het amper begrijpen
als ik tegen mezelf over deze schoonheid praat
soms moet ik dan ook in mijn arm knijpen
Cora (ZIJ): | Vrijdag, maart 25, 2011 08:20 |
Ow! Dit is mooi zeg! Een natuurmens in hart en ziel! Dacht ik zal hier eens een kijkje komen nemen en jij ben de eerste die ik hier lees, ben zelf hier al in geen tijden geweest, als ik dit moois dan lees dan denk ik, ja soortgelijke gedichten heb ik gemist! Jij bent hier blijkbaar niet weg te slaan. Goed weekend, |
|
nachtbrakertje: | Woensdag, maart 23, 2011 02:13 |
Yesss mooi! | |
honingbijtje: | Dinsdag, maart 22, 2011 22:59 |
grrrr, de T heeft kuren op mijn laptop. :( | |
honingbijtje: | Dinsdag, maart 22, 2011 22:58 |
Je had filosoof moeten worden. Heerlijke herkenbare mijmeringen. Cicero herkende ik nie direct injouw citaat, maar onderschrijf zijn stelling van harte, al had ik menigmaal graag met gelijke mun terug betaald. |
|
TMG: | Dinsdag, maart 22, 2011 21:19 |
mooie droom inderdaad onderschat de natuur niet op haar hardheid |
|
Quicksilver: | Dinsdag, maart 22, 2011 20:43 |
De titel past precies bij dit mooie natuurgedicht, vooral je laatste strofe daar herken ik veel in Jap. Dank voor de verbetering, fijn om je weer te lezen Lieve natuurgroet, dicky |
|
Auteur: japp | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 maart 2011 | ||
Thema's: |