vermom mezelf
om de realiteit te ontvluchten
en door de waarheid heen
die ik dan verzin
raak ik het spoor bijster

maar jouw zon kleurt
mijn hart rood
zodat ik
in de kleur van
het jouwe blijf denken

dat bol staat
met mijn liefdesgevoelens
zodat het rood
jou door mijn liefde
vuurrood en vurrig

zoals een ster
bij mijn nachtelijke tocht
blijft achtervolgen
tot aan het krieken
van de ochtend dauw

die mij het pad
van vallende sterren
blijft begeleiden
naar het anker
van de nacht

dat door mijn verliefdheid
voor mij niet meer
stuk kan

krijg ik kippevel
van jou
terwijl de zon
op mij schijnt

geven de zonnestralen
een koude rilling
over mijn rug

opeens krijg ik
zomaar een smsje
waarin staat ik heb je lief

ik twijfel geen seconde
om een tegen berichtje te sturen
waarin ik mooie en romantische
woordenschat die ik ter plekke
voor handen heb

vol vuur en met rode kleurige
gevoelens in de kleur van het hart
waarin ik altijd zal blijven geloven
's nachts en overdag

elke minuut,
elk uur,
elke dag,
elke week
wat ik met jou mag beleven

in goede en slechte momenten
in donkere en lichte dagen
voor heel mijn leven

zodat jouw rode lippen
de mijne voorzichtig
aanraken

ben ik zo dichtbij
kussende woordjes
die steeds tastbaarder
worden

laten de goudspikkels
in je ogen
mij de prachtigste
beelden zien
net als in een film
die aan mij
voorbij trekt

in een dagboek
de woordjes
worden omgevormd
tot een roman

een onverzadigbaar vuur
heb jij
in mijn hart
gesticht

met mysterieuze oogjes
die mij verbaasd aankijken

in mijn spiegelbeeld
en je ziet
dat de schaduw om me heen
weg valt

in jouw spiegelbeeld
totdat ik je een kus
uit mijn hart geef
en een hand van het hart

als ik tegen je zeg
dat jij mijn sneeuwwitte duif
bent geworden door
alle jaren heen

al een geheimen aanbidder
die alles wat bij jou hoort
en siert
aanbid

totdat iemand mij
weer tot de dagelijkse orde roept

ben jij voor mij
onbereikbaar
maar ik weet
liefde is blind

maar dat maakt mij
nog niet minder verliefd

blijf ik een dromer
van beroep

liefs


johan hijzelaar