kans gemist
ik zag hem staan,
maar durfde niet naar hem toe te gaan.
zij wel.
ik wou zo graag met hem praten.
door m'n angst ging ik het maar laten.
zij durfde wel.
zij kreeg hem.
ik had m'n kans gemist.
maar durfde niet naar hem toe te gaan.
zij wel.
ik wou zo graag met hem praten.
door m'n angst ging ik het maar laten.
zij durfde wel.
zij kreeg hem.
ik had m'n kans gemist.
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Donderdag, mei 09, 2002 18:54 |
| Vreselijk als je zo'n kans mist. Volgende keer toch proberen jezelf over je angst heel te zetten! | |
| lovaah_girl: | Zaterdag, mei 04, 2002 22:00 |
| wat kut voor je maar dat heb ik ook altijd eens komt er een moment dat wij die gene hebben en niet iemand anders!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: stefanietje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||