Elisabeth
Eerder zag ik een vrouw waar ik geen enkele kans bij maakte
Later werd het mogelijk om aan haar te denken als mijn vrouw
Ik praat met haar hele nachten vol tot alles bedekt is met ochtenddauw
Samen delen we de aantrekkingskracht van de liefde van ons leven
Achteraf zal blijken of we hierop terugkijken zonder spijt
Blijkbaar hebben wij wat uit te werken en ben je me niet snel kwijt
Ergens is ons plan voor de toekomst geschreven, het lot staat vast
Tussen nu en later brandt ons vuur om nooit helemaal te doven
Horen wij echt bij elkaar zoals onze harten ons doen geloven?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Gevoelig hart | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||