De pijn van verlangen

Die deed ontzettend zeer

Die angst bleef maar hangen

Vaak had hij het niet meer

Van het niet weten

Van het niet doen

De kerk was voor hem

Een angstvisioen

Hoeveel jongens waren hem voorgegaan

In het doen en laten van dit iets

Dat geen naam mocht hebben

Dat verdween in het kerkzakje

Dat verdween in het niets?

Hoeveel pijn is er verlopen

Bij de laatste mis

Hoeveel slachtoffers kunnen nu weer hopen

Op iets dat er altijd al is?

Liefde met een grote L

Maar in die kerk zou hij dit nooit meer vinden

Zijn kinderen mochten er niet komen

Zijn vrouw, ach zij ging wel

Had hij ooit kunnen dromen

Om openlijk te praten over zijn verdriet

Over de pijn van binnen

Omdat het kind in hem al was vermoord

Toen de volwassenheid zou beginnen?

Nooit nee, nooit zou hij vergeten

Wat er fout was aan het doen

Van die man die hij kon vertrouwen

Hij was een dienaar Gods

Iemand waar een ieder op kon bouwen

Maar hij viel met zijn gevoel van een diepe rots

Nu zijn de deuren naar de waarheid open

En hij loopt voorop bevrijd van een zwaar juk

Dat zijn leven altijd heeft bepaalt

Bijna ging zijn huwelijk stuk

Omdat een priester het verkeerde naar boven had gehaald

Gelukkig zijn de tijden anders

En zijn leven is verademend door de waarheid

Eindelijk is hij bevrijd van het zware juk.

©
leny kruis