glazen brug
daar te staan
op de brug van glas
die zo zal vergaan
wil ik springen
wil ik me overgeven
geen gevoelens meer verdringen
wil ik blijven staan
tot de brug weet te breken
en met haar mee(ver)gaan
wil ik jouw hand vinden
samen met jou proberen
m'n levens~angst te bedwingen
het is niet het willen
het is het kunnen
't leven niet te tillen
niet je eigen wensen willen te vervullen
hier te staan, lang geleden al vergaan
vier mei 2002 (afl.Drm)
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: aTiT | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||