zonder licht
zonder licht
zo je de diepte nooit hebt gezien
zal je de hoogte nooit bereiken
hoe moet dit dan als je opnieuw
weer in die diepte moet kijken ?
het zwarte gat lijkt steeds groter
je houvast is niet stevig genoeg
zonder licht is het duister zoeken
voor opgeven nog altijd te vroeg
dat zijn ware vechters in het leven
hoe diep de put ook ze gaan door
de echo zal steeds luider klinken
met de hoop eens krijgt zij gehoor
door vallen en opstaan te leren
dat leven altijd strijd zal geven
diepe dalen zijn nooit te mijden
soms zelfs nodig in het leven
Karin
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Zondag, maart 27, 2011 10:38 |
| dank jullie wel echter graag wil ik zeggen meestal zijn mijn gedichten een boodschap zo ook dit gedicht.. wij mensen worden vaak op de proef gesteld en door vallen en opstaan moet je leren . voor nu allemaal een mooie zonnige dag xx Karin dat bedoel ik nl hier |
|
| windwhisper: | Zondag, maart 27, 2011 09:59 |
| we hebben meegedaan en het was een donkere pracht voor de toekomst van moeder aarde, een betere wereld voor onze kinderen en kleinkinderen mooi schrijven Karin lenteglimlach Cobie |
|
| trucker klaas: | Zondag, maart 27, 2011 09:23 |
| fraai motiverend schrijven :) groet ,klaas |
|
| youkie: | Zaterdag, maart 26, 2011 16:11 |
| ook ij diepe dalen komt de zon stralen liefs | |
| Fairouz: | Zaterdag, maart 26, 2011 15:41 |
| waar yellow het over heeft daarin begrijp ik hem wel...je komt uit zoiets nooit gelouterd uit. Maar in andere gevallen geld het spreekwoord wel : wie door een diep dal is gegaan zal geluk beter verstaan. Wat is wijsheid ? Liefs, Fairouz |
|
| Yellow: | Zaterdag, maart 26, 2011 14:59 |
| toch heb ik je met respect gelezen en begrijp wel wat je bedoelt maar wat als er zich een nieuw dal aanbiedt zolas je hierboven aangeeft, ik denk echt dat gelukkig zijn en zonder pijn groot worden beter is voor de mens, prettig weekend Karin x | |
| Yellow: | Zaterdag, maart 26, 2011 14:58 |
| ik weet niet of diepe dalen echt nodig zijn om gelukkig te worden, een kind dat met respect is opgevoed maar ook met stukjes geluk kan in mijn ogen openbloeien, een kind dat echter werd pijn gedaan op volwassen wijze met geweld, lichamelijk, seksueel of psychische mishandeling, het is allemaal van deze tijd en veel van die kinderen zijn vandaag getraumatiseerde mensen, ik weet echt niet of ongeluk de sleutel is tot geluk, het wordt vaak gezegd maar kan me niet echt vinden in die stelling. | |
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||