Ik word me gewaar
hoe raar
huidig leven is
Ik verdwaal in systemen
die ik zelden begrijp
En u, hoe ervaart u
het huidig beleven?
Kan dit u vreugde geven
begint u te beven
of te streven
naar een beter leven?
Een beter leven voor u
en voor elk individu
die eenzaam en toch ook
een-saam door leven
wenst te gaan?
wenst u, evenals ik
aan innerlijk beleven
aandacht te geven?
Zowel aan de lach
en aan de snik?
Ik ben geen clown meer
kan dit, indien gewenst, spelen
of dit iets of iemand zal helen?
Een ieder heeft het recht
het leven te beschouwen
als zijnde een voorrecht
werkzaam te zijn om vertrouwen
alom samen op te bouwen
Verkrijgen van inzicht
is nooit en te nimmer een plicht
als de aandacht is gericht
op vrede en harmonie alom
Ik ervaar het als waan
dat ik met systemen
een gevecht aan moet gaan
omdat menigeen zichzelf
geenszins als medemens
wenst leren te verstaan
Onmacht alom
wat aan mij wordt gegeven
omdat een ander ontkent
dit eveneens te ervaren
of samen wenst te klaren
Wanneer, o wanneer
leren we eens
hierover te communiceren?
We hebben toch hetzelfde doel
voor ogen? Vrede en harmonie.
Gevoel en mededogen
voor innerlijk en uiterlijk verdriet
Of hebben we dit niet?
Ik ben soms te aardig
derhalve onwaardig te leven
Vreemd om te beleven
Hoe aards zijn wij in vredesnaam?
Kunnen we nog dromen
of beleeft u in gedachten
nog allerlei demonen
die u als medemens ontkrachten?
Raak er maar aan gewend
dat er een grote liefde is
die uw hart en smart
beter kent dan wordt h-erkend