Leef.
Aan de grenzen van apathie
werk ik mijn sigaretten weg
naast de veranda
ooit nog te bouwen.
Besluit me leeg, opgebrand
na alle gestreden slagen
is het gedaan, eeuwige
nummer twee.
Leg dan mijn pen neer,
op het volle papier en besluit
dit nog aan jou te sturen.
Maar verder alles te laten
tussen de stenen en 't zand
waarin ik op zal gaan.
Reacties op dit gedicht
| Fantasy: | Woensdag, maart 30, 2011 15:32 |
| De zee neemt alle letters tussen het zand mee. Slechts zij is de enige die zal weten samen met jou wat jou woorden waren. Prachtig geschreven! Love it... |
|
| entropy: | Woensdag, maart 30, 2011 00:29 |
| plan C :P | |
| ---: | Dinsdag, maart 29, 2011 09:53 |
| :( | |
| windwhisper: | Dinsdag, maart 29, 2011 05:57 |
| ik ga eerst nog eens naar nummertje twee | |
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||