TD. In hemelsnaam.
Geen volk is voor mij gestorven,
nog niet een oorlog in mijn naam
die verkeerd vertaald bedorven is,
staar ik door God verlaten uit het raam.
Verraadde slechts en alleen mijzelf
tegenover een jury van ongelijken.
De gouden bergen onder dat gewelf,
het ‘in hemelsnaam’ moet nog maar blijken.
Wie kent mij hier nog als brenger van licht?
Buigen voor de leugen was teveel gevraagd
en vervolgens het hier en het ik, met ogen dicht
omdat ’t religieus streven tot niet slaagt
als namen in vertalen verdwalen.
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post: | Vrijdag, april 01, 2011 00:45 |
| wow, mooi neergezet. Denk dat je een goede kans maakt. (En dat ik dus weer het onderspit moet delven).... hahahaha Succes met de wedstrijd! Pancho |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||