verboden liefde
waarom voel ik me bij jou
toch zo anders als bij anderen?
vertrouwd, veilig, rustig.
Ik kan mezelf zijn,
hoef geen masker op te zetten.
Ik kan alles met je,
lachen, praten, huilen, stoeien.
Je luisterd naar me,
begrijpt me.
Al vanaf het begin dat ik je ken,
voel ik een klik met je.
Een verlangen diep in mij.
Ik mag dit niet voelen,
kan dit niet voelen,
wil dit niet voelen.
Maar ik kan het niet uitzetten.
Hoe harder ik het wegduw,
des te harder komt het terug.
Ik verlang naar jou.
Naar jouw aanwezigheid, je warmte, je stem,
je geur, je aanrakingen, alles.
Dit bedoelen ze dus met onbereikbaar.
Vind ik eindelijk een vent die op alle punten bij me past,
kan hij mn gevoel niet beantwoorden.
Maar toch blijf ik hopen,
dat jij zelf je ogen opent,
en dat je ziet wat ik ook zie.
Reacties op dit gedicht
| kelo ami: | Maandag, juni 06, 2011 18:22 |
| heel raar je verwoord elk gevoel die ik zelf voel ... knap groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: viona84 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2011 | ||
| Thema's: | ||