De herinneringen aan jou varen als souvenirs op een bootje op de meander van mijn gedachten.
De bron van deze droomrivier die als een slingerlint doorheen mijn hersenwerk geregen is, is ontstaan de eerste dag dat ik je zag.
Je schoonheid is nog steeds als bronwater.
Onbehandeld, onvermengd, puur, zuiver en verfrissend, kortom naturel.
Elk souvenir aan jou heb ik stiekem gestolen uit de boetiek van het leven.
Aan een van je meanders, in een veilige haven kijk ik hoe je voorbij stroomt, want liefst schat jij bent de rivier waar elke man zo van droomt.