's nachts wisselen hazen 't spoor
aan deze zijde doornenwoud
ver voor ons uit de zee
met aan de rechterhand het hemelsblauw
en achter ons wat moederwoorden
het vaderzwijgen, kinderangsten
en in het hemelwaarts oude beloftes
- aarde onder sneeuw en bloemen onberoerd
niets onderscheidt barstende dagen
slechte noch goede -
(’s nachts wisselen hazen ’t spoor)
waar van het leven sprake is
redt enkel slechts de stroom
en al zijn oevers.
sunset 06-04-2011
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2011 | ||
| Thema's: | ||