ik dacht dat het over was
ik klaar was met het onthechten
maar nu zit ik hier weer
tegen het wanhopige gevoel te vechten
al was er eigenlijk niet veel meer
was er een kloof die we niet konden dichten
toch ben jij degene waarover ik nog steeds schrijf
in mijn vele liefdesgedichten
de liefde,het gevoel
het samensmelten als een geheel
de herinneringen die we samen maakte
het waren er immens veel
nu zelf geen vriendschap meer
ik kon jouw blik niet aan
nu vraag ik me telkens af
of ik daar goed heb aan gedaan
ik weet wel er was geen toekomst
geen tijd en ruimte om te delen
nu vraag ik me enkel af
hoelang duurt het voor deze wonden helen?