Heideland.
Te- te- terug naar het heideland van kussenslopen,
(deed de lippen zoveel pijn maar hoewel) haken onwel
willend gesloten worden breekt de. Zin op rare plaatsen.
De Dam(e), ik wil te- te- tering zeg. Terug dus.
Maar de wil tot willen maakt verlangen wervelwind
en het water slaat glazen vol onder kozijnen deur. Door,
door dus en dan nog veel verder terug,
tot waar ik mij in jouw armen vind.
Of jou in de mijne. Hoe dan ook, terug.
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Donderdag, april 07, 2011 17:05 |
| Erg mooi, hoor. Maar waarom zie ik nou Bart de Graaff voor me als weerman met Giel de la Tourette? | |
| pijnlijke mucho: | Donderdag, april 07, 2011 17:02 |
| ik begin te lezen en eindig ergens in het land van met raadsels van stofwaaiende wervels |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2011 | ||
| Thema's: | ||