Dolen
Ik droomde dat ik een wolk was
eenzaam zwevend
over rusteloze landen.
Op het woedende schuimen van de zee
en steden met priemende torens
wierp ik groteske schaduwen.
Krijsende meeuwen achtervolgden me
naar schemerende verten
vol bitterheid en kou.
Met de maansikkel verscheen een storm
die iets naar mij bulderde
wat ik niet verstond.
In het groeiende duister
hergroepeerden klanken zich
tot één kille vraag:
'Wie ben jij?'
eenzaam zwevend
over rusteloze landen.
Op het woedende schuimen van de zee
en steden met priemende torens
wierp ik groteske schaduwen.
Krijsende meeuwen achtervolgden me
naar schemerende verten
vol bitterheid en kou.
Met de maansikkel verscheen een storm
die iets naar mij bulderde
wat ik niet verstond.
In het groeiende duister
hergroepeerden klanken zich
tot één kille vraag:
'Wie ben jij?'
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Haiku-man | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2011 | ||
| Thema's: | ||