en de zon ging voor altijd onder

9       April een prachtige zonnige dag

              ’t zou voor velen de laatste dag zijn

              al zijn kogels schoot hij in het rond

               ‘n onbeschrijfelijk leed en veel pijn

              straks als de dag voorbij is gegaan  

              was dit een afscheid voor het leven

              nabestaanden zij die achter blijven

              een stil gebed om hen kracht te geven

               deze dag die met  zon zou beginnen

               vielen er velen  door zinloos geweld

                denk aan hen die moesten toezien  

                 levens met kogels zomaar geveld

                met lege handen toe moeten kijken

               hoe  èèn man dit  aan heeft gericht

              hoe ver zal de mens kunnen afwijken

              dit  doen met een koelbloedig gezicht

              heeft een leven dan zo weinig waarde

              dat er geen mentaliteit  meer bestaat

              al weer zijn  er plekken met bloemen

              omdat het leven straks verder gaat

               niet voor hen die slachtoffer werden

              van 'n volkomen zinloze schietpartij

               als straks  de zon weer onder gaat

               vraag ik stil " God sta hen nabij “

                                                             met oprechte deelneming

                                                                                       Karin